Ninh Binh’s schoonheid
Op twee uur ten zuiden van Hanoi ligt een geheel andere wereld. De hektiek van de stad kan hier niet worden teruggevonden en heeft plaats gemaakt voor een heel rustige sfeer. Men vergelijkt Ninh Binh vaak met Halong Bay, de UNESCO plek waar bijna elke toerist naartoe gaat. De boten en hordes toeristen van Halong Bay zijn hier niet te vinden. Het plattelandsleven hier in Ninh Binh is het kloppende hart. Men werkt in de velden, het vee graast rustig aan de kant van de weg en de groente groeit overal tussen de kalksteen heuvels. Hoe mooi het landschap ook is, het is niet waar ik me door aangetrokken voel. De echte schoonheid die me aantrekt lijkt te liggen in het hart van de lokale bevolking.
Meren, Grotten en Kalksteen Heuvels
Op mijn brommertje baan ik mij een weg door het landschap van Ninh Binh. De paden die ik afleg staan niet op de kaart. Mijn drang om overal te stoppen en de omgeving in mij op te nemen stopt niet. Elk kleine paadje dat ik zie wil ik opdraaien en verder onderzoeken. Niemand zit achter mij aan en haast mij om iets te doen. Ik kan mijn gang gaan en dat is wat mij nieuwsgierig maakt. Ik volg mijn gevoel en neem de afslagen die ik normaal gesproken niet maak. Elke afslag staat weer garant voor een schitterend uitzicht of een mooie ervaring met een lokale boer. Nu ik hier tussen al die enorme kalksteen heuvels sta voel ik me pas echt klein.
In de heuvels liggen vele grotten. Sommige zijn bereikbaar, anderen zijn verborgen. Het herinnerd mij aan een artikel dat ik twee jaar terug las over een enorm nieuw grottenstelsel dat Laos en Vietnam verbind. Dit is het grootste grottenstelsel in de wereld. Als ik flink door zou zoeken, zou ik zoiets vinden? Het idee alleen al dat het mogelijk is maakt me hyper. De meren maken het beeld van een anzichtkaart compleet. De reflectie in de meertjes van de heuvels en de wolken in de lucht spreken boekdelen. Alles bij elkaar is het moeilijk om mij in te denken om in een mooiere en meer rustige omgeving te zijn dan dit.
Een dag in het leven van …
De plekken die we zien en de dingen die we doen… Ze zijn allen schitterend op hun eigen manier. Soms is het moeilijk om jezelf in te denken in een bepaald gebied te wonen. Terwijl ik het leven van de lokale mensen observeer in de verte, komt er een man naast me staan. Hij vraagt zich af waar ik vandaan kom en wat ik in Ninh Binh doe. Het is gewoon oprechte interesse. Na een leuk handen en voeten gesprek wil hij dat ik een foto van hem maak. Zal hij ooit te weten komen dat hij nu deel uitmaakt van deze blog? En wat zal hij er van vinden?
Hoe mooi het landschap ook is en hoe lief de mensen ook zijn, ik kan me moeilijk indenken hier te wonen. Van observatie kan ik concluderen dat het leven hier erg moeilijk is. Men werkt hard in het veld en is overgegeven aan de Goden voor een goed klimaat zodat hun groente groeit. Het mag dan niet voor mij zijn dat leven, maar dat neemt niet weg dat ik de mensen en de natuur van Ninh Binh enorm respecteer. Daarom verlaat ik Ninh Binh ook met een mooi gevoel. Het was een avontuur dat ik zeker kan aanraden aan menig reiziger!